எங்கள் வீட்டுப் பிள்ளை

அந்த பாப்பாவை எப்புடியாச்சும் காப்பாத்திரனும்  -  கடந்த நான்கு நாட்களாய் இது தான் ஒட்டு மொத்த தமிழகத்தின்  ப்ராத்தனை.

தீபாவளியன்று சிறப்பு நிகழ்ச்சிகளை தொலைக்காட்சியில்  பார்ப்பதை விட செய்திகளைத்தான் பெரும்பாலும் பார்த்துக்கொண்டிருந்தோம். 

இதுவரை மழை எப்போ வரும் எப்போ வருமென்று  காத்திருந்த நாம் -
 "மழை வராது "என்ற செய்தியை வானிலை ஆராய்ச்சியாளர்களிடம் இருந்து எதிர் நோக்கிய நாட்கள் இவையே. 

 மீட்புப்படையினர் மேற்கொள்ளும் ஒவ்வொரு முயற்சியின்போதும்  இம்முறை  காப்பாற்றிவிடுவார்கள் இம்முறை காப்பாற்றிவிடுவார்கள் என்று பெரும் நம்பிகையோடு காத்திருந்தோம்.  

என்பது மணிநேரம் போராடியும் உயிருடன் மீட்க முடியவில்லை. 

அந்த குழந்தை எவ்வளவு கஷ்டங்களை சந்தித்திருக்கும். மூன்று நாட்களாய் நீரின்றி  உணவின்றி மண்ணில் புதைந்து.,,,,,,
 இதை நினைத்துப் பார்த்து எழுதுவதற்கே என்னால் முடியவில்லை. நீ எப்படி தாங்கினாய் செல்லமே ! 
நினைத்துப்பார்க்கையில் இவ்வளவு மணிநேரம் நரகவேதனையை உனக்கு கொடுக்காமல் நொடியிலே உயிர் பிரிந்திருக்கலாம் என்றே தோன்றுகிறது . உன்னை காப்பாற்ற முடியாத எங்களை மன்னித்துவிடு சுர்ஜித். 

எனக்கே கண் கலங்குகிறதென்றால் நிச்சயமாக தமிழ்நாட்டில் இருக்கும் ஒவ்வொரு பெற்றோருக்கும் இது எத்துணை வேதனையை தந்திருக்கும். 

அந்த குழந்தையை இதுவரை பார்த்ததில்லை . எனினும்  தமிழகமே கண்ணீர் சிந்துகிறது. 

கூடவே கோபமும் எரிச்சலும் வந்திருக்கும் . 

காரணம் ;-

இவ்வளவு அறிவியல் வளர்ச்சிகளை வெற்றிகரமாய் மேற்கொள்ளும் நம்மால் ஆள்துளைக் கிணற்றிலிருந்து ஒரு குழந்தையை உயிரோடு மீட்கமுடியவில்லையே. செவ்வாய் கிரகத்தில் தண்ணீர் இருக்கிறதா என்ற ஆராச்சியில் என்ன பயன். 
 தமிழக மீட்புப்படை, தேசிய பேரிடர் மீட்புப்படை, தீயணைப்பு துறை இன்னும் எத்துணை பேர் இருந்தும் என்ன பலன் . யாரும் பொறுப்பாக செயல்படவில்லை . 
ஆழ்துளைக்கிணற்றிலிருந்து மீட்டெடுக்க ஒரு எந்திரம் இல்லை ,ராட்சத இயந்திரங்கள் சரியாக தோண்டவில்லை. அதிகாரிகளும் அமைச்சர்களும் மெத்தனமாக செயல்பட்டதால் தான் சுஜித்தை இழந்துவிட்டோம்.

இப்படி அடுத்தவரை சொல்லிக்கொண்டே இருக்கவும் நாம் தவறவில்லை.


மீட்புப்பணியில் - இது ஏன் பண்ணல ? அது ஏன்  பண்ணல ? 
அப்போ இந்த மீட்பு பணி சரியாத்தான் நடந்துச்சான்னு கேட்டா ?
தப்பா ஏதும் நடந்துவிடக்கூடாது . அவசரஅவசரமாக செயல்பட்டு தவறாகி விடக்கூடாது .குழந்தையை எப்படியாவது காப்பாற்றிவிட வேண்டுமென்று யோசித்து செயல்பட்டார்கள் -
என்பதே என் கருத்து. 


குப்பைகளை குப்பை தொட்டியில் போடாத ________, போக்குவரத்து விதிகளை பின்பற்றாத _______. ஓட்டுரிமையை விற்றுவிட்ட _______, அவசர சிகிச்சை வாகனத்திற்கு கூட வழிவிடாத _______, தண்ணீரை வீணாக்கிவிட்டு மழைநீரை கூட சேமிக்க தவறிய ______, ஆழ்துளை கிணறுகள் மூடாமல் இருப்பதை பார்த்தும் பார்க்காமல் சென்ற _______ -உங்களுக்கு  இதை பற்றிக் கேட்க தகுதியே இல்லை. 



( _____ ல் நானும் அடங்குவேன் ..)


ஆழ்துளை கிணறுகள் இதற்குமேலும் ஒரு உயிரை கூட குடிப்பதற்கு அனுமதிக்காமல் இருப்பதே  சுஜித்திற்கு நாம் செலுத்தும் அஞ்சலியாக இருக்கும்.  

என்னா வாழ்க்கை டா !!

எந்த தலைப்பில் பதிவிடலாம் என்று யோசித்து கொண்டு இருந்தபொழுது, தோழி திவ்யா இருதயநாதன் அவர்கள்- அட நம்ம it liFe (மென்பொருள் வாழ்க்கை) பற்றி எழுது என்று ஆலோசனை கூறினார்.

சரி எழுதுவோமே! (பொதுவாக)

மென்பொருள் பணி என்றால் 50 ஆயிரம் சம்பளம், மகிழுந்து (கார்), கிழக்குக் கடற்கரைச் சாலையில் வீடு -இதுதான் வெளியிலிருந்து பார்ப்பவர்கள் மனநிலை. உண்மையிலேயே அப்படித்தான் இருக்குமோ என்று எண்ணி இந்த பணியில் சேர்ந்தேன். ஐந்து வருடங்கள் ஓடிவிட்டன.இன்று வரை இந்த மூன்றுமே கைக்கு எட்டாத தூரத்தில் இருக்கின்றன.

மாறாக கடன் அட்டையில் (கிரெடிட் கார்டு) மாதத் தவணை மட்டும் ஏறிக்கொண்டே போகிறது. இருக்கிற கடன் அட்டைக்கே தவணை கட்ட முடியவில்லை, இதில் உங்களுக்கு புதிய கடன் அட்டை சலுகை உள்ளது என்று தினமும் 10 அழைப்பு மையங்களில் (கால் சென்டர்) இருந்து தொலைபேசி உரையாடல்கள் வேறு!

அப்போ மென்பொருள் நிறுவனங்களில் சம்பளம் அதிகம் இல்லையா என்று கேட்டால்.??? மற்ற துறைகளைக் காட்டிலும்  அதிகம் தான். புதிதாக பணியில் சேருவோருக்கு சராசரியாக மூன்றரை லட்சம் ஆண்டு வருமானம் இருக்கலாம். (நிறுவன கோட்பாடுகள் படி சம்பளத்தை வெளியில் சொல்லக்கூடாது,😁😁😁)

என்ன சம்பளம் வாங்கி என்ன பிரயோசனம். செலவு அதைவிட அதிகமாக இருக்கிறதே. திருத்தம்.--- செலவு பண்ண வைத்து விடுகிறார்களே.  வேகப்பம் (பீஸ்ஸா) , பர்கர் பன்னீர் தோசை -இப்படியே செலவு பண்ண வைக்கிறாங்க...


மென்பொருள் துறையில் பெரியவர் சிறியவர் என்ற வயது பாகுபாடே கிடையாது. சார் , மேடம் போன்ற வார்த்தைகளை பயன்படுத்த தேவையேயில்லை. தலைமை அதிகாரியை கூட அவர்கள் பெயர் சொல்லி அழைக்கலாம். பயம் இல்லாமல் அனைவரிடமும் சகஜமாக பேசலாம். கூட்டு முயற்சிக்கு (டீம் வொர்க்) இதுவும் ஒரு வித்தாக அமைகிறது. (ஆனால் நம் கல்லூரியில் அண்ணா அண்ணா என்று அழைத்த அடுத்த ஆண்டு மாணவன் இங்கு நம்மளை பெயர் சொல்லி அழைப்பது சங்கடமாகத்தான் இருக்கிறது).


மற்ற துறைகளைக் காட்டிலும் சம்பளம் அதிகம் என்பதால் என்னவோ இங்கு பெரும்பாலானவர்களுக்கு மன அழுத்தம் அதிகமாகவே உள்ளது. அதற்குக் காரணம் பணியை முடிப்பதற்காக வரையறுக்கப்பட்ட நேரம் (project timeline). குறித்த நேரத்தில் பணியை முடிக்க வேண்டும் என்று ஓடிக்கொண்டே இருப்பதால் மன இறுக்கமும் அதிகமாகிக்கொண்டே இருக்கிறது.

மற்றவர்களைவிட தான் அதிகமாக வேலை செய்வதாக காட்டிக் கொள்ள வேண்டுமே என்ற எண்ணம் 95% ஊழியரிடம் உள்ளது. (பணி உயர்வு வேண்டுமே நண்பா!!). சிலரின்  உயர்வு மற்றவர்கள் கண்களை உறுத்த தான் செய்யும். இயற்கை தியதி.

முன்பெல்லாம் வேலை செய்தாலே பணி உயர்வு இருக்கும். ஆனால் தற்போதுள்ள நிலையில் வேலையை விட புதிதாக என்ன செய்தோம் என்பதே முக்கியமானதாக இருக்கிறது. இருக்கட்டும் இருக்கட்டும்.


சரி அப்படியே உயிரைக் கொடுத்து வேலை செஞ்சாலும் தீபாவளி பொங்கலுக்கு ஒரு நாள் தான் விடுமுறை. அந்த ஒரு நாளைக்கு சொந்த ஊருக்கு பயணம் செய்து வர பேருந்து கட்டணம் ஆயிரக்கணக்கில் செலவு செய்ய வேண்டி இருக்கிறது.!!!

இங்க என்ன பண்டிகை கொண்டாட்டம் என்றாலும் இன ஆடை (Ethnic day) தான். அப்படியே ஒரு புகைப்படம். சொந்தங்களை பார்பதற்கு ஏது நேரம்! முகநூல் போன்ற சமூக வலைத்தளங்களில் வாழ்கிறோம்.

அலுவலக நேரம் என்பது எட்டரை மணி முதல் ஆறரை மணி வரை என்ன இருந்தாலும் அலுவலக நேரம் தாண்டி வேலை செய்ய வேண்டிய நாட்கள் எண்ணிலடங்காதவை. சனிக்கிழமை ஞாயிற்றுக்கிழமை விடுமுறைதான் (கண்டிஷன்ஸ் அப்ளை).

கோடை மழை போல அவ்வப்போது
டீம் டின்னர், இன்ப விருந்து (ட்ரீட்) மற்றும் சுற்றுலா .  கொஞ்சம் மன அமைதிக்கான வழி 🥰🥰


சரி இவ்வளவு மன அழுத்தமான வேலையில இன்னும் இருக்கிறேன். ஏன் ஏன்???

என் நட்பு வட்டாரம். 😍😍😍


எல்லா வேலைகளிலும் சின்ன சின்ன பிரச்சனைகள் இருக்கத்தானே செய்யும். அவற்றை கடந்து செல்வதுதான் வாழ்க்கை.

என்னா வாழ்க்கை டா !!!

Selfie!

Hey there folks!

Its been long since my  last update and I apologize for the same. I’d like to share my views on the term – selfie.

The first time I’ve came to know about selfie was four years ago , when I was a fresher at work. My very first selfie was taken with my buddies from day one of job orientation. Then It went on to become a part of my day to day life.

During Training period , I used to sit in the last row at class . I’m not sure whether I learned everything I was supposed to , but I sure as heck learnt how to take best selfies. :P And so I spent the remainder of my training days clicking selfies with my buddies , sriram and shivaram.

Later  my  friend’s circle came to include Leena colony , the selfies we clicked were innumerable , literally as I had to buy a hard disk in addition as the mobile storage was insufficient. Nowadays  at  ceremonies and social gatherings , we make it a point to click a few selfies notwithstanding the professional photographer doing his job. And thus selfie has become a part and parcel of my life. And most of our lives too.

Whenever something exciting happens , our first thought is to take a selfie. We don’t just stop there, rather we upload it in social media , projecting our lives for everyone to see.

I don’t want to get into the pros and cons of selfies. In my opinion , selfies are required. In the sense that no matter how many years may pass , looking at them will make us relive the moment. Selfies are important but that’s not the only thing that matters in this planet.

Why so , u ask?  Feel the moment first , before attempting to capture it in a selfie . Let’s say you go to a beach. Indulge in the serenity of the waves. The feel of sand under your feet. Once you’ve had your fill of the reality , then proceed to capture it.

There’s nothing more purer that maternity. Can you even imagine how it would feel if the mother , on holding her baby for the first time , insists on taking a selfie at once , without savoring the moment??

Hopefully we won’t live to see such an abomination.

Live in the moment. Freeze  them later!

தற்சுட்டி ~Selfie

வணக்கம் நண்பர்களே !

பதிவிட்டு நீண்ட நாள் ஆயிற்று . இந்த இடைவேளைக்கு மன்னிப்பு கேட்டுக்கொள்கிறேன் .

தற்சுட்டி - Selfie . பற்றி என்னுடைய கருத்துக்களை பதிவுசெய்கிறேன்.

தற்சுட்டி- இந்த வார்த்தை எனக்கு பழக்கப்பட்டு சரியாக நான்கு வருடங்கள் இருக்கும் .அலுவலகத்தில் சேர்ந்த முதல் நாளில் கற்றுகொண்டவைகளில் இதுவும் ஒன்று . முதல் நாள் பழகிய நண்பர்களோடு எடுத்ததே என்னுடைய முதல் தற்சுட்டி.

பின்னர் இது என்னுடைய தினசரி வாழ்க்கையின் ஒரு அங்கமாகவே மாறிவிட்டது .

அலுவலக பயிற்சி நாட்களில் கடைசி வரிசையில் அமர்திருந்த நான் பயிற்சி பெற்றது என்னவோ தற்சுட்டி எடுக்கத்தான் போல . ஸ்ரீராம் மற்றும் சிவராமோடு சேர்ந்து தினமும் தற்சுட்டி எடுப்பதாகவே என்னோடைய பயிற்சிக்காலம் முடிந்தது .

பின்னர் எனக்கு அமைந்த நட்பு வட்டாரம் தான் லீனா காலனி.இவர்களோடு நான் எடுத்துக்கொண்ட தற்சுட்டிகளை என்னுடைய திறன்பேசியில் சேமிக்க திறன் போதவில்லை . தனியாக நிலைவட்டு வாங்கவேண்டிய நிலைக்கு வந்துவிட்டது .


இப்போதெல்லாம் எந்த விழாவிற்கு போனாலும் அங்கு இருக்கும் புகைப்படக்கலைஞர்கள் புகைப்படம் எடுத்தாலும் நாம் நம்முடைய திறன்பேசியில் ஒரு தற்சுட்டி எடுப்பது வழக்கமாகிவிட்டது.

சரி. இவ்வாறு என்னுடைய வாழ்வின் ஒரு அங்கமாகவே தற்சுட்டி மாறிவிட்டது . எல்லோருடைய வாழ்விலும் தான் .

எந்த ஒரு புதிய நிகழ்வு நடந்தாலும் அதனோடு தற்சுட்டி எடுப்பதையே முதல் வேலையாக கொண்டிருக்கிறோம்.

பெரும்பாலும் இவையனைத்தையும் நாம் சமூகவலைத்தளங்களில் பதிவிடவே எடுக்கிறோம். நம்மை நாம் இந்த உலகிற்கு காட்டுவதற்கே தற்சுட்டி பயன்படுகிறது.

தற்சுட்டிகள் நல்லதா கெட்டதா என்ற வாக்குவாதத்திற்கு நான் செல்ல விரும்பவில்லை .

என்னைப்பொறுத்தவரை தற்சுட்டிகள் அவசியம் . எத்தனை காலம் கழித்து அந்த புகைப்படங்களை பார்த்தாலும் அந்த நிகழ்வு நமக்கு நினைவில் வரும்.

தற்சுட்டிகள் அவசியம் . ஆனால் அது மட்டுமே அவசியமான விஷயம் அல்ல.!!!


கொஞ்சம் சுருக்கமா சொல்றேன் .  தற்சுட்டிகள் எதுத்துக்கொள்ளுங்கள் . அதற்கு முன் அந்த இடத்தை உணருங்கள் .

 முதலில் நிஜத்தை உணருங்கள் . பின்னர் அதன் நிழலை பதிவு செய்யலாம் .

உதாரணமாக. நீங்கள் ஒரு கடற்கரைக்கு செல்கிறீர்கள் என்றால் முதலில் அந்த இடத்தை உணருங்கள் . அலைகளின் அழகை ரசியுங்கள் . உங்கள் கால்களை கடற்கரை மணல் மீது பதியுங்கள் . அந்த நிஜங்களை நாம் உணர்த்த பின் அந்த நினைவுகளை தற்சுட்டிகளாய் பதிவு செய்யுங்கள்.

தாய்மையைக் காட்டிலும் பெருமை எதுவும் இல்லை. பெற்றெடுத்த குழந்தையை கையில் வாங்கும் அந்த நிமிடம்  ஒரு தற்சுட்டி எடுத்துக் கொள்கிறேன் என்று கூறினால் ???

அப்படி ஒரு நிகழ்வு நடக்காது எனும் நம்பிக்கையில்...
‘
‘
‘
நிழலை நேசிப்போம்!!
நிஜத்தை சுவாசிப்போம்!! 

The journey

If there’s anyone who hates travelling by train then they don’t belong to this planet. :P

Trains make travelling easy also cutting down on travelling expenses. (Special thanks to  SETC no doubt :P ) When you travel by lying down  in a train , it’s as though lying on a mother’s lap and listening to a lullaby. Bliss!

A journey by train  gives you an opportunity to interact with people from diverse backgrounds , letting you taste a slice of their life. I’ve known many people who met in a train journey and continued to become good friends.

As a child , I was obsessed with trains. Every morning , I use to dwell on the sight of the railway station from the two tier bridge at my hometown , followed by which I’d play  by climbing on the coaches parked there. The memory is so vivid , as though it happened yesterday.

I now travel in the very coaches I’ve played by climbing over , only to see I don’t hold as much adoration as before , as i'm plagued down by various thoughts. Let me describe one such incident to you.

It so happened that I had to take a sudden trip to Erode. On a Saturday morning at 6.10  , I attempted to get inside the unreserved compartment , but was unsuccessful due to the very coach being crowded. So I got into a reserved compartment and  stood near the door.

The train got off to a start at the right time , with a resounding honk. With the cool breeze blowing across your face and a steaming cup of coffee in one hand , I couldn’t ask for more. All of a sudden , A man near me got a seizure. Few of us tried to steady him only to find out he was drunk and disoriented as a result. We managed to bring him to a stable state and seated him in a corner.

I’ve never seen someone so drunk that early in the morning. He stood up and started rambling.

‘’I’m going to a political gathering in Erode.My leader would be the next chief minister. Blah blah blah” He kept going on and on non stop and my patience was getting thinner by every second. He then noticed stains on his white shirt caused by his stumble and he started to tear his shirt off. Attempts to stop him only become futile He then started pleading with the people around him to buy him a new white shirt. Somebody gave him a shirt from their bag. Yet that didn’t make him  stop his gibberish , which got me thinking. Surely he couldn’t have undertaken this journey alone? That’s right. The leader whom he spoke of , was sitting along with his entourage only nearby , indifferent to the Drunken man’s behavior.

The callous disregard with which the man treated his party worker was questionable but doing so wouldn’t do any good.  The party worker is the one to be blamed , as it was evident that he had more commitment to the party and his leader than to his very own family. And he wasn’t in any state to understand the reality of things.He only cared about the party he works for, even in that black out drunken stupor.  Its unfortunate that his leader wouldn’t return the favor. Hail the political parties!!

I don’t wanna criticize any political party. To Criticize is quite easy , but We should take a look at ourselves before starting the blame game. We vote for the people who would rule us. So if there’s not a single capable leader that means we have been choosing the wrong ones.

I place my faith in the youth of our generation that they wouldn’t repeat a mistake this once , eagely awaiting the outcome . Change is the only constant . Let us pave the way for our progressive future .

Music’s Everywhere ..!!!

In our office we have a mailer that helps us to understand our colleagues better it’s conveniently called “know about your colleague” in that a part would reveal the hobbies of a person ,majority of people that i noticed had put “Listening to Music"as their hobby.

“You could tell that directly right ??”

I understand that you’re question is correct ..In case your office does not have this mailer you would start it right..?? Knowing about your colleague is good right..??

This post is not for advertising purpose

To listen to music is a good thing,some times it speaks to us and other times it mesmerises the heart ,only music has the tendency to even melt the  strongest of hearts.

To listen to music in our free time is fine it calms the heart but is it ok to listen to it all the time ?

NO..!!! is my opinion.

The people who are lost in there headsets in the morning during a long travel to there office or colleges is a very usual scene.Music keeps you calm fine,but you could spend that time conversing with the friend next to you right? U can get a better understanding of someone. Instead of searching for a good song search for a good friend.

Most of us who travel back to our hometowns in the weekend never forget to pack ourself a headset but it would be better if you could talk to your fellow passenger right...?? my apologies if my opinion is wrong..!!

There is yet another category.People who travel the streets with there headsets on be it bikes or pedestrians. They even put there headphones on when the cross the railway gate (who do they think they are MSV,or Ilayaraja )even some of my friends do the same and have got a nice piece of mind .thanks to all the good souls who changed that for me.

If it is your wish to submerge yourself in music while crossing ,how will you notice the vehicle coming behind you.

It not the case that only bikers are the victims in accidents it could be you with a head set on too .

Thinking that your drenching yourself in music don’t drench yourself in blood.

On the roads helmet is mandatory but headset is not a necessity

-with loads of anger I share this post .

Tea drops

Sir are u a teetotaller 

Cause I’m a complete tea -totaler

Yes .i am under the spell of the flavourful drink.

They say that a average humans body consists of 4.5 -5.5litres of blood but I think that when it comes to my body there might be about 3 litres if blood only the rest might be completely tea.

Currently tea is the first love for most of us bachelors out there cause we spend most of our time only with it .The only difference between them both is that tea only cost 10 rupees but love....let’s not go there..!!!

Few memories which I cherish along with my tea 

To hold that hot cup of tea in my I what real happiness is and it tastes even better if I have it before brushing my teeth.

 I don’t think that there is a single person who does not enjoy a sip of tea during the monsoons ,that too if accompanied by chilli or plantain fritters the gloomy monsoons are still better.

During college when we got board at midnight we would walk for 2km and reach Saravanan bakery just for a cup of tea those were unforgettable days thanks to Kishore Anna .

Next starts my life in IT ,who ever comes to my house has only one question ,”your earning  a fortune in this IT job ,when do you plan on getting married”.but they have no clue that even a simple shop keeper who sells tea outside that company earns more than IT employees.A moment of silence for those popes souls.

The most unforgettable time wad our weekends with Balaji,Abhishek and Mohan where we would just go for a long ride in the high way and come home satisfied with nothing but just tea and bajji

And we also hash tagged our long hunt for tea on Facebook #TN72 #TN38

The last six months work pressure was high and we could not even breath but even then we would go out by 5 pm for a tea and get back to work ,later by 11 was time for another tea .Even though there was lots of pressure the only thing that kept me from stress was not the tea that I drank but the people who I shared my tea time with,huge thanks to Dinesh bouncer,Prathap,Durai,Shankar ji ,Sai and Arun .

During one of the conversations in office I mentioned the habit of me adding mixture in my tea no one was able to relate to it. TEA and MIXTURE!!! What an odd combo was there immediate reaction. In my place they usually make black coffee and we used to add ”murruku” or Mixture to it and  only then have it.

I you haven’t tried this combo yet pls do cause this is a great in separable combo back in my place.

I do not want to make a debate on when their tea is good or bad for Heath even though tea is bad for Heath it has given my heart strength and thoughts to my life .My friend a have thought me even more than what my college has thought me .

My body may have been half filled with tea but my friends are the ones who complete me .

A big thanks to the tea which gave me all of this .!!!